3.
Terapia rodzinna
Terapia rodzinna, to terapia, w której klientem jest cała rodzina podstawowa - odbywa się z udziałem rodziców (lub opiekunów) i dzieci. W tej terapii każdego członka rodziny traktuje się jako element systemu związków. Terapia rodzin pomaga w odnalezieniu wspólnego języka, pogłębieniu wzajemnego zrozumienia i nauce wyrażania swoich potrzeb w sposób zrozumiały, adekwatny i przynoszący najwięcej dobrego. Terapia rodzinna może zmniejszyć napięcia w rodzinie i poprawić funkcjonowanie poszczególnych jej członków.
Najważniejszymi zaletami terapii rodzinnej są:
-
polepszenie komunikacji między jej członkami,
-
terapia rodzinna redukuje konflikty i poprawia zdolność panowania nad gniewem,
-
uczestnicy terapii rodzinnej mogą lepiej zrozumieć granice, wzorce i dynamikę rodziny,
-
członkowie rodziny uczą się dostrzegać potrzeby swoich bliskich, co skutkuje większą empatią,
-
terapia rodzinna pozwala poprawić zdolność rozwiązywania problemów, co w przyszłości może zapobiegać pojawieniu się kolejnych konfliktów.
Rodzina z dziećmi młodszymi, co do funkcjonowania których rodzice mają obawy i chcieli by pomóc dziecku i sobie :
uznajemy, że w rodzinie dziecko jest nośnikiem tego co dzieje się w relacjach poszczególnych członków rodziny - jest niejako "nosicielem objawu" - staramy pracować z całą rodziną ( z tymi członkami najbliższej rodziny, którzy mają na tę pracę gotowość).
W przypadku rodziny z nastolatkiem ( 15-18 lat) pracuję dwutorowo - zarówno z nastolatkiem, jak i z rodziną, którą staram się włączyć w proces terapii na pewnym jej etapie ( gdy zastanie nawiązana więź terapeutyczna, relacja współpracy z nastolatkiem).